دلم که تنگ می‌شود نظر به ماه می‌کنم
درون ماه نیم شب ، تو را نگاه می‌کنم

به تو که فکر می‌کنم هواس پرت می‌شوم
شبانه روز یکسره، من اشتباه می‌کنم


هزار گونه وسوسه سیاه می‌کند مرا …
بدون هیچ واهمه، فقط گناه می‌کنم

بهانه گیر و عاصی از تو و زمانه می‌شوم
تمام عمر خویش را فقط تباه می‌کنم

گرفته تیغ را به دست و مسخ مرگ می‌شوم
و خون سرخ خویش را خودم مباح می‌کنم

قلم زبانه می‌زند هزار بیت لال را…
ومن درون سطر‌ها تو را سیاه می‌کنم

دریغ سهم من فقط درون چاه بودن است
ولی درون چاه هم تو را نگاه می‌کنم